eğlencem değişiyor...yalnızlığımla birleşiyor.sen yoksun ya herkes sana benziyor...
sen gittin ya be dolunay...hala etkindeyim...bu çok saçma belki... sen nefret etsende, bunu istemesende...seni hala seviyor gibiyim...yada belkide senin yokluğunu, kalbimdeki yokluğuna katlanamıyorum...
istemiyorum seni sevmeyi.çık git lütfen kallbimden.gerçekten acı veriyorsun artık... hayattan soğudum soyutlandım sayende...bir ışık arıyorum...bir çıkış kapısı...
sanırım...sanırım nefsi arzulardan vazgeçmeliyim senden cayabilmek için. nefsimi ıslah etmeliyim sanırım seni unutabilmem için...ama ben seni asla nefsimle sevmedim ki...nefisle sevmek ne demek tam olarak bilmiyorum ama hakkında herhangi bir art düşünce beslemedim ki...
öyle yada böyle...bi şekilde unutmalıyım seni...içinde bulunduğum çıkmazdan çıkmak için gerekli bu şey...asla inanamıyorum bunu başarabileceğimi...
