insanın içinde yeri doldurulamayacak bi' boşluk açılmasına sebep olan olaydır annenin ölmesi. bi' daha hayatında onun olmayacağını bilmek, sabahları kalkınca onun sesini duyamayacak, yaşadığın güzel bi' olayı ilk önce ona anlatamayacak olmak boğaza bir yumruk oturmasına, insanın nefessiz kalmasına yol açar. her önemli günde annelerini arayan arkadaşları görünce içindeki burukluk ve kalp ağrısıyla 'keşke' demektir. 'keşke yanımda olsaydın be anne, keşke yanında olsaydım'. saçlarını okşayamayacak, yanaklarını, ellerini bi' daha öpemeyecek olmaktır. yüzünü son kez, soğuk morgda cansız bedenini koydukları dolaptan çıkardıklarında görmek, orada öylece yatmasına rağmen onun öldüğüne inanmamaktır. kendi ellerinle toprağa vermek, hıçkıra hıçkıra ağlamak isteyip ağlayamamaktır. hayatta hiç kimsenin sizi onun kadar sevemeyeceğini bilmek, onsuz geçen her gün acı çekmektir. onu çok özlemektir.
dörtbuçuk yıl oldu ama alışamadım be anne. her gün acı çekiyorum, her gün özlüyorum.
doğumgünün ve anneler günün kutlu olsun sultanım. nur içinde yat, ruhun şâd olsun.
