Ne zaman görsem yüzünü, kendimi sana bir şeyler yazarken buluyorum. Ne saklıyorsun benden, nerende bu acı?
iç! çok sarhoş ol ve düş karanlık bir sokakta tam önüme. düşenin sen olduğuna sevineyim, düştüğüne üzüleyim. Sonra alıp kollarıma, yatağına bırakıp örteyim üzerini.
Uyu, sabaha kadar bekleyeceğim başında. Ne dokunurum, ne koklarım ne de faydalanmaya çalışırım. Sadece beklerim, sabah gözünü açtığın ilk gördüğün olayım ben. Sen beni hatırlama, "kimsin sen?" dediğinde, adımı bile söylemeden çıkar giderim ben.
