eskişehirde bezgin'de biraz içilip kafalar çakır olunca çıkılır, akılda hep aynı soru vardır "ulan çok para harcadım, acaba bu hafta parayı yetirebilecek miyim ?". derken ismet inönü durağına doğru yaklaşılır. mideler yavaştan kazınmaya başlar. o sıra sağ taraftaki midye dolmacı göze çarpar. ilk anda paranın azaldığı düşüncesi hakim olduğu için pek ilgilenilmez. bi iki adım önünden geçildikten sonra "amaaaan koy g.te yarın yemek yemem olur biter" cümlesiyle içeri dalınır ve öküz gibi 85 tane yenip cepteki bütün para verilir.
(bkz: işte öyle bir şey)
