ülkedeki futbol algısını ve marka değerini yüzlerimize vuran vicdansızlık.
şimdi bu çocuk iyi, hem de çok iyi. doğal olarak kariyerini büyük beklentileri olan ve buna göre yatırım yapan büyük bir takımda sürdürmek istiyor. gönlüm galatasaray'a gelseydi dese de, tercihini bu sene için gs'den çok daha iyi bir performans gösteren ve avrupa arenasına çıkacak olan fenerbahçe'den yana kullanmaktan yana bir görüntü çiziyor. eminim ki kendisini büyük bir avrupa kulübüne taşıyacak performans göstereceği bir ya da iki yılın ardından türkiye'ye de veda edecek. bu da gayet doğal.
7 yaş yahu, 7 yaş! 7 gün, ay değil tam 7 yıl. yazık değil mi bu çocuğa, bu yeteneğe? bana yâr olmadın, ben de bitiririm seni anlayışı 30 sene evvelinin gazino sahiplerinde kaldı sanıyorduk.
emenike özel bir futbolcu ama emenike gibi çaba gösterilip aranacak bulunacak, gelecek vadeden onlarcası, yüzlercesi var. karabük buldu, siz neden bulamıyorsunuz?
çünkü çalışmıyorsunuz, aramıyorsunuz. herbirinizin altyapısı var sözde ama a takıma yeterince futbolcu monte edemiyorsunuz ya da altyapıda a takıma yükselecek nitelikte yeterince iyi bir eğitim veremiyorsunuz. herhangi bir kulüpte x futbolcu kendisini gösterince doğal olarak üzerine çullanıyorsunuz. milyon dolarlar çok kolay telaffuz edilebiliyor nasılsa, alabiliyorsanız alıyorsunuz. alamıyorsanız da yine çalışmak, çaba göstermek yerine onu tu kaka ilan etmek için elinizden geleni ardınıza koymuyorsunuz.
gündelik pespaye anlayışlarınız yüzünden her yıl milyon dolarlar ancak tatilini geçirmek için gelen fiziken iflas etmiş yabancı yıldızlara gidiyor. uefa şampiyonu olan tek kulüp adliye koridorlarına düşmüş vaziyette, takımsa küme düşmenin tam üzerinde. sadece .idik yarışınız için asla etmeyecek ve üstüne para vererek kiralık olarak gönderdiğiniz yetenekteki bir futbolcuya 8 milyon dolar gibi bir rakam ödenebiliyor ya da sadece bir kulübün öz çocuğu olduğu için hiçbir faydası olmadığı halde kulüpten yılda 3.5 milyon dolar almasına göz yumulabiliyor.
az buçuk vizyon sahibi olsak; bu futbola ilgiyle, yatırımla kulüp bazında da ülke bazında da az buçuk bir ekol gibi sürekli turnuvalarda yer alabilir, ön eleme turlarını geçemeyen takımlarımızı ve annelerimizin ligini konuşmayabilirdik. sanırım kumaşımız bu, bir türlü profesyonel düşünemiyor, profesyonel ellere de işi teslim etmiyoruz.
emenike gibi nice gelecek vaadeden yıldızlar da böylesi bir ortamda elbette ellerimizden kayıp gidiyor.
