sonra da kendini unutmak, sonra günü geceyi karıştırmak. başa dönünüz ve unutmak istediğiniz kişiyle hesaplaşınız, çünküm bu safiyane beyni aldatma çabaları elimizde patlıyor, bi gün o dondurduğumuz zamanlar lönk diye önümüzde beliriyor ve sen beni dondurdun beni yaşaman lazım diyor, yani aklınız başka bir yerdeyse vücudunuz başka yerlerde var olamıyor pek, kaldığınız yerde çözmek lazım, akıl orda olduğu için ne yaşarsanız yaşayın hep öbür tarafta olma isteği; adamı unutacağınız varsa da unutamıyosunuz, erteleme, kaldığın yerden yürü, böylece ne hissettiğini algılama yeteneğine tekrardan sahip olabiliyorsun. kendimizi rahat bırakmalıyız **yüzleşmezsen uzun süre öyle olmaya devam edebilir, ve böyle olduğu için iradene olan güvenini de kaybedersin, sonuç buhran, dedim ya ertelememeli, rafa kaldırdığında solmuyor o sadece çözümden uzaklaşıyorsun, karmaşıklaşıyorsun.
