bir laptopumda office yok, digerinde var. iki bilgisayarla calisirken (ya da calismaya calisirken) birinde kopyaladigim seyi otekine yapistirmaya calistigim zamanlar oluyor. yapismayinca kufrediyorum gerginlikten. neden sonra anliyorum yaptigim malligi. ve bu her seferinde oluyor artik.
biraz evvel yerimden zipladim, openoffice yuklerken birdenbire bilgisayarda muzik calmaya basladi, nasil oldu hala anlamadim. sekmelerde youtube vardi ve oradaki sarki calmaya basladi durup dururken. noluyo yahu? cok korktum ya sozluk.
cok hizli cay iciyorum. surekli mutfaga gitmemek icin kendime termos aldim, cok mutluyum. (evimde bir oda, bir mutfak bir de banyo var, malikane degil ama usengeclik iste)
yazi yazmayi cok istiyorum ama yazamiyorum. cunku bir cumlem bitmeden kafamda otekine basliyorum ve kalemim yetismiyor aklima. kalemimle aklim catisinca da anlam butunlugu olmayan sacma seyler cikiyor ortaya. sonuca bakinca sevkim kiriliyor.
laptoplarin biri amerikadan alindigi icin amerikan klavyesi var ve duzeltmedim nedense. boyle kullaniyorum. otekisi ise turkce klavyeli, ona gectigimde de gayriihtiyari amerikan klavyesinde yaziyor gibi devam ediyorum.
en son 7 sene once bir dili sifirdan ogrenmeye baslamistim. su anda fransizca oyle ve fark ettim ki bir dil nasil ogrenilir unutmusum. cok sey biliyorum ama dile uber yetenekli olan ben 2 kelime fransizca bir araya getiremiyorum.
dillere cok yetenekliyim aslinda sozluk. her konuda alcakgonullu olabilirim ama yabanci dil bilgim konusunda asla.
matematigim cok iyi degil ama cok seviyorum kendisini, o yuzden gecebiliyorum sanirim zor da olsa.
ne kadar bir birikimim olsa da (kitaplar, tiyatrolar, muzik, sergiler, cografya, politika, seyahat, tarih, muzeler..) sozluge bunlari yazmiyorum cunku okundugunu hissetmiyorum, daha bos beles, suya sabuna dokunmayan seyler yaziyorum tarzim olmamasina ragmen. (muhtesem yuzyil basligina yazdiklarim gibi) ve yazmamamin bir sebebi de etrafimdaki kimsenin uludagsozluk u sallamamasi, herkes eksiye giriyor bilgi icin, ben de dahil. gerci bozdu orasi da. ama buradaki sol frame sirkulasyonu masallah hicbir yerde yok.
kucuklukten beri hep daha iyiydim, calismadan her seyi yapiyordum. bir calisma disiplinim olmadigi icin simdi cok fena sicislardayim. cok daha iyisini yapabilecekken ortalama olanla yetiniyorum. siradan biri olmadigimi inkar eden biri oldum ve bunu kanitlamak icin inanilmaz derecede bos beles davraniyorum son zamanlarda.
bu aralar biraz alkol sorunum var sanirim. evde kokteyl hazirlayip tek basima icmeye basladim arada sirada ve her disari ciktigimda acayip sarhos oluyorum ve bu bana pahaliya patliyor cunku sarhos olmam icin gercekten cok icmem lazim, o da para demek.
kate ile william in dugununu televizyondan izledim.
bu kadar uzun yazmayi planlamamistim.
canim sikildiginda sac rengimi degistiriyorum.
kahvaltida sicak bir seyler icemem, anca kahvaltidan sonra cay ya da kahve icebiliyorum.
supermarkette degisik, henuz denemedigim bir sey gordum mu aliyorum. o yuzden 5euro harcayacakken 10euro harcayip cikiyorum.
eskiden hoslandigim cocuk bir gece yakin arkadaslarimdan birine yavsayinca cok kiskandim. arkadasim karsilik verdiginde ise cok kirildim. erkek bu herkese yavsar ama benim arkadasim karsilik vermemeliydi. hem ben o kadar ay cabaladim, olmadi ama o nasil 1 gecede cocugu elde etti? iste bunu cok kiskandim ve kendime acidim.
su anda hoslandigim cocuktan gercekten cok fazla hoslaniyorum o yuzden hikayemiz -eger baslayacaksa- sarhosken opuserek/yatakta vs baslasin istemiyorum kesinlikle, masum bir bicimde baslasin cunku ben o diger kavramlari kirleteli cok oldu.
ondan gercekten cok hoslaniyorum ve o da oyle hissetmiyorsa cok ama cok uzulurum ve kendimi gucsuz hissederim.
kocaman kara sineklerden -at sinegi mi neyse- cok korkuyorum, gecen gun girdi bir tanesi eve, bocek oldurme spreyi bile islemedi. arkadasim vardi da o kovdu sonunda.
pek inancli olmamama ragmen ogrendigimi/kulturumu sokup atamiyorum, hala insallah, masallah, allah allah, valla? vs vs kelimeleri kullaniyorum.
agzim biraz bozuk, cabuk parlayan biri oldugum icin cok cabuk kufrediyorum.
ali sami yen in son fotograflarini gorunce agladim.
parasi olup son model dslr makinasi alip kendini fotografci zanneden tiplere kil oluyorum. compact kamerayla bile yanlis isikk-yanlis aci-yanlis obje cekiyor oluyorlar bunlar. ben de para olmadigindan 5 senelik makinamlayim ama objektiflerim var benim!
kendime has bir giyim tarzim olsun isterdim ama aslinda dis gorunusu sallamiyorum. (nasil bir celiski!)
kendim de amator bir fotografci olmama ragmen bir geziye gidip de gunde 2355500220 fotograf cekenleri anlamiyorum. fotograf cekmekten etrafi gorduler mi bilmiyorum bile. fotograf dediginin bir anlami olmali, dijital diye bokunu cikartmamak lazim.
aslinda fotografla ilgili terimleri bilmiyorum. ilgilendigim seylerde her seyi kendim bulmaya kesfetmeye calisirim. o yuzden makina ayarlarimla, objektiflerimle oynaya oynaya ne/nerde/nasil/ne zaman ogrendim. ayni seyi soyluyor olsak bile sen terimleri kullaniyor olacagin icin ben muhtemelen anlamiyor olacagim
fotograflarimda bir leke olusuyor, makinayi ve objektifleri temizledim (yani temizledigimi dusunuyorum) ama leke hala orda.
birayla icmeye basladiysam genelde 3. birada tikaniyorum. cok sisiriyor. ama sarap varsa cabuk ictigim 1 tam siseden sonra kafam guzellesiyor.
insanlarin agzindan laf almakta cok iyiyim.
sessiz kalmamam gereken bazi zamanlarda sessiz kalip, tam tersi zamanlarda ise bazen esip gurluyorum, yakip yikiyorum.
ozur dilemekten gocunan bir insan degilim.
ondan hoslandigimi soylemistim degil mi? kendime bazi seyleri itiraf etmeyerek ya da daha alt seviyelerde tutarak beklentilerimi kucultuyorum, sonrasinda kirilmayim diye.
herkes beni cok guclu biri saniyor, ki oyleyim, ama benim de bir sinirim oldugunu unutuyorlar. sunger degiliz sonucta gucluyuz diye, bir yerde acik veriyorum.
eskiden bir yere tek basima gitmekte hicbir sakinca gormezdim. ama insanlar bana o kadar cok sasiriyorlardi ki artik bana da garip geliyor. ama hala tek basima seyahat etmenin en guzeli oldugunu dusunuyorum. ve oyle de yapiyorum zaten.
tum sorunlarimi biliyorum. cogunu duzeltmenin yolunu da biliyorum ama hic adim atmiyorum. adim atmam icin ne lazim, onu bilmiyorum iste.