Ergenlik zamanlarıdır. Anne ne zaman kalk anneannenlere gidelim dese, evde kalmak için gitmezsin.
Yayılırsın mis gibi oh..bütün gün televizyon izle, abur cubur ye..
Sonradan çok pişman oluyor insan. Biricik anneanneyle/teyze/amca/dayı geçirilmeyen her bir gün saplanır kalır insanın boğazına yumru gibi.."O yediklerim boğazımdan geçmeseydi de gidip görseydim" der insan..Lakin çok geçtir.
