kim bu adama yazar diyebilir ki, o bir kitabıyla bir karakter yarattığını zannederken onu okuyan insanlardan yüzbinlerce raskolnikov yaratmıştır. ruhen hasta, zayıf, zavallı, ama kendine acımayan aksine sürekli kendisini aşağılayan ve aslında en çok kendisine acıyan, herkesi her şeyi küçük gören ama aslında en çok kendisinden nefret eden, kendisini bir fahişeden daha aşağılık gören, bir fahişeye aşık olmak isteyen, tanrıya inanmayan, inanmak isteyip bir türlü inanamayan, aslında çektiği bütün acı, işlediği bütün günahlar ve istediği o bağışlanma sırf bu bilinmezlik yüzünden olan ve en kötüsü her şeyin farkında olan her daim cehennem azabında kıvranan binlerce raskolnikov. sanmıyorum ki insanların yerinde olmayı bu kadar çok istediği bir roman karakteri daha var olsun. belki herkes kendisinden bir şeyler bulduğu için, herkesin en derinlerindeki pislikleri çıkarıp böyle acımasızca yüzümüze vurduğu için...
