hastayken annenin şefkatini, üzerine titremesini, saat başı ateşini ölçmesini, gelip sırtına havlu koymasını, yaptığı sıcacık çorbayı, gripken kendisine bulaşabileceğini hiçe sayarak öpüp koklamasını... özlemektir. değerini anlayarak özlemektir.
işte bende şimdi gözü gibi bakan annemi çok özlüyorum. ağlaya ağlaya kendi sütümü ısıttım. tabağa döküp ekmekleri koparıp attım içine. ben nazlandıkça nazlanır yemek yemezdim. annemde hep öyle yapardı bir onu yerdim. ama şimdi o zamanlarda ki gibi güzel olmadı. hatta kötü oldu ona rağmen yedim ve sonunda ağlaya ağlaya kustum. eminim annem hazırlasaydı böyle olmazdı.
ilk fırsatta gideceğim yanına iyileşsem bile yaptıracağım o sütlü ekmekten.
şimdi düşünüyorum da kim bikir belkide bir gün ne kadar fırsatım olsa da yanına gidemeyeceğim. umarım o gün çok uzaklardadır hatta hiç gelmez.
