beklemekten başka çarem yok ki.
birinin sevdiği insana kavuşması aptal bi sınava bağlı olunca ne garip şeyler hissediyorum bilemezsiniz..
kötü şeyler düşünmek istemiyorum.
"her şey güzel olacak aşkım" düşünüyorum da ne çok kullandım bu cümleyi
gerçekten güzel olacak mı seni iki gün üst üste görmenin nasıl bi şey oldunu bilmiyorum
hiç sıkılmam ki
aylar geçti biraz daha sabredicez
sonra hepsi geçicek mi sözlük?
ve ben "seni çok özledim.." cümlesini ne zaman kursam içimde bi şeylerin koptuğunu hissediyorum.
başımı yastığa koyduğumda boğazımda düğümlenen şey anlamsız sıkıntılarım
hepsi geçicek biliyorum.
"ben de seni çok özledim sabredicez az kaldı"
beni kendime getiren senin bu olgunluğun.
