çeşmim,çarem,çarmıhım
cümlem kopkoyu bir bıçak sırtında,yana yana sevişmeye benzer
sihrim,sahim,sarhoşuğum
hücren kan kırmızı bir güneş batımında
gel yetimimden bir kez ısır beni
gel yittiğimden savur tekrar bul beni
ben mahremimden bir cam çocuk yaptım sana
bir bahar vaktiydi hamdım titedim dalımda
duysana... hangimiz yapabildik o mahremden emekle bir cam çocuk? yaptık yaptıkta kırılmaya hazır masanın köşeninde bıraktık üflesen titrerdi derin nefesinde; düşerdi.düşüp kırıldığından belki içteki çocugun bir daha şekillenmeyişini kabul etmek.düşünmeye daha çok vakit bulup emekten çalmak.