ayrılığın ilk sabahı var bir de.
o ilk ayrılığı bir an olsun unutup uyuyabildiğin zamanın sonrası...
akşamsa ayrılık zamanı ya da gündüz olsun farketmez. tüm gün ya da gece nasıl olacak düşüncesiyle, acıyla, şokla aklından binbir tane şey geçer ama sen hiç bir şey düşünmüyor gibisindir. sonra uykuya dalarsın zar zor. uyanırsın;
ilk saniye hiçbir şeyin farkında olmadan, sanki o ayrılık dün hiç yaşanmamış gibi uyanıyorsun. bir kaç salise içinde aklının ortasına şimşek gibi bir düşünce iniyor ki; siz ayrıldınız. aynı anda kalbine bir acı çöküyor. sonrası önemli değil bence. uyandıktan sonraki o ikinci "uyanmayı" atlatırsan sorun yok. geçiyor. ilk gün de, ikincisi de, 273473. sü de...
