binmedigim hiçbir otobüs
beklemedigim hiçbir durak kalmadi bu sehirde
gittikçe azaliyor hayat
neyi erken yasadiysam
hep ona geç kaliyorum
sana göçüyorum her sonbahar
yollarin çikmiyor askima
unuttugun yagmurlarin adi saklimda
seni içimden terk ediyorum
susmaktan yoruldum
kuslar ve sarkilar bu sehri terk edeli beri
efkar demliyorum gözlerimde
yaslarimi yanagima varmadan öldürüyorum
tam sancagimdan yaraliyorum kendimi
alnini yüregime dayadigin güne bakip
seni içimden terk ediyorum
ne unutacak kadar nefret ettin
ne hatirlayacak kadar sevdin
yikik bir duvar kadar bile pisman degilsin
biliyorum
beni hep bulmamak için aradin
yanilgimdin
yandigimdin
yangindin
.................
...........
ne tuhaf degil mi
içimi acitan da sendin
acimi dindirecek olan da
ya öldür beni dedim
ya da git benden
içi bulanik bir sevdanin ucunda seni kaybettim
aldirmadin aldirmalarima
bir gecede yakip yârini
safaklara sattin ihanetini
külüme basanlar bile utandi yaptigindan
iste soluk bir ömrün
son nefesi
benden,
seni
içimden
terk ediyorum *
