duvara toslamak gibi bişeydir... hele bir de, platoniğe bağlamışsan ve onun normal olan her türlü hal ve tavırlarından kendince anlamlar türeterek "evet evet galiba o da benden hoşlanıyo" gibi masallar uydurup inanmaya başladığın bir anda acı gerçeği öğrenmişsen, "bu gerçek" sahiden yıkımdır, isyandır; hayatın kötü şakalarını neden hep sana yapmakta ısrarlı oluşuna... özetle çok boktan bi durumdur...
