1. sınıfta okurken sınıftaki en iyi arkadaşımla bizi gazladılar sen döven yok o döver diye. sonra da biz bi kavgaya tutuştuk bunla. tam öndeydim ki bi şey oldu bu ittirdi beni. arkaya doğru giderken arkamı döndüm nereye düştüğümü görmek için ve yolda kalorifer peteğiyle karşılaştık. sonra ben buna da kafa asıldım bi tane tabi sonuç benim sol kaşımın açılmasıydı. ama olsun peteğe de zarar vermiştim manevi olsa da. sonra sağlık ocağı mıydı artık hastane mi bi yere gittik. doktor tanıdıkmış. babamla muhabbet ederlerken bi buzdolabından tel çıkardı ahan dedim dikecek. babama beni tutmasını söyledikten sonra bana "biraz acıyabilir sen kımıldama" dedi.
adam teli geçirdii veee
ve aldı beni bir gülme. dört dikişin her birini gıdıklanarak yemiştim sözlük. babam ve sağlık görevlisi dumur. birbirlerine bakıyorlar. ben de en son "bi kere daha yapsana abi" dediğimi hatırlıyorum.
aynı dönemlerde bir de kireç çukuruna düşme olayım var tabi.* bi teyze çıkarmıştı ve eve götürmüştü beni. babam olayı seneler sonra anlatırken evimizin yoluna şerit çektiğimi söylemeyi atlamaz. yolu da onlara bakarak bulmuş.
o olaydan çok değil 3 sene sonra da tiner içecektim sevgili sözlük. çok temizim o günden beri.
