hayır mağdur değillerdir. olayı bu kadar dramatize etmek sadece türk toplumunda görülen -yenilen tarafı tutmak- mantığına sığar.
örnekle açıklamak gerekirse: onca yıl çalışmışsınız evinizi almışsınız ve eşinizle huzurlu bir hayat sürmektesiniz. bir süre sonra yakın bir akrabanız kapınızı çalıp: şu sizin kullanmadığınız çocuk odasında çocuğunuz olana kadar yaşayabilir miyim? diye sordu.
ben bu akrabama kapımı açıp onu hiç bir karşılık almadan orada besliyorum.
ama artık eşim hamile. bir çocuğumuz olacak. kapısını çalıyorum akrabamın ve kendine bir yer bulmasını istiyorum.
gel zaman git zaman benim çocuğumun doğumuna 1 ay gibi bir süre kalıyor.
doğal olarak artık çıkma vaktinin geldiğini söylüyorum akrabama. fakat adam "buraya yerleştim, yatağımı, televizyonumu aldım gitmem hiç bir yere" diyor.
siz de son çare olarak adamı zorla gönderiyorsunuz.
bu durumda kusura bakmayın ama adamın gram haklı olduğu taraf yoktur.
bir de olaya insanlık yönünden yaklaşalım.
hangimiz isteriz insanların bu şekilde evsiz kalmasını?
hangimiz isteriz onların bu şekilde evlerde yaşamasını?
hangimiz isteriz onları dışlamayı?
tabi ki kalbimiz merhamet için atıyorsa hiçbirimiz istemeyiz.
fakat olayı bu denli dramatize etmek sadece aptallık olur.
bu konuda üstüne düşeni yapmayan devlet hepimizden daha suçludur.
yardımlar düzenleniyor evsizler için.
kaçımız bunlara düzenli olarak yardım ediyoruz?
ve farkında mısınız akp hükumetiyle beraber bu sorunun doruk noktasına ulaştığının?
