dün konerini izlediğim sanatçı bile diyemeyeceğim bir manken diyelim.
öncelikle 19 haziran 2011 iron maiden konseri öncesi için böyle bir konsere gitmeme anlam veremedim. böylesi büyük bir konsere bu şekilde hazırlanmak mantık hatasının babası tabiki. arkadaşlarımın zoruyla ve biraz da merak ile ordakilerle taşak geçmek için konsere gitmeye karar verdim. öncelikle belirtmeliyim ki konsere gelenlerin %70i kızdı. demet akalın ise ufak bir gecikmeyle sahneye çıktı ama nasıl? otelden bir minibüsle geldi ve ayak üstü uğruyormuş gibi direk sahneye geldi ve şarkılarını söylemeye başladı. tam 1 saat sahnede kaldı. süre, normal bir konser için standart sayılabilir nitelikte. fakat son şarkısını söyleyip şarkı bitmeden minibüsüne binip konserden ayrılması izleyicilerde şok etkisi yarattı. kimileri ara verdiğini zannetti, kimileri ise konserin bittiğini söylüyordu. konser bitmişti zira ekibi sahneyi toparlamaya çoktan başlamıştı bile. bu kadına antipati duymamak bu sebeplerden dolayı mümkün değil arkadaş. ciddi ciddi hayranlarına hoşçakalın, teşekkürler gibi sözler sarfetmeden konserini bitirdi. şimdi hayranlarını düşünüyorum ama gerçekten komik durumda her iki tarafta. bir tarafta ona para kazandıran, her yerde sevgisini dile getiren bir insan topluluğu, diğer tarafta ise egosu ile sevenlerini hiçe sayan bir insan.
yabancı sanatçı veya gruplar geldiğinde türk seyircisi onları bağrına basmayı her zaman bilmiştir. onlar da bu sevgi seline karşılık taşağımızı yalamadıkları kalmıştır. ne de olsa karşılıklı sevgi söz konusu. ama kendi ülkemde bu kadar değer verilen bir şarkıcının bu şekilde davranması çok üzüntü verici bir durum.
