tanimak, önce bos bir sahne ya da bos bir fotograf karesi hayal etmektir. ya da bos bir tual.
karsindaki anlattikca, izin verdikce biseyler eklemektir o sahneye, canlanmaya baslayan o kareye.
bir yapboz gibi, resim ortaya yavas yavas cikmalidir. ve kac parcadan ibarettir bi insan hayati? ya da nerdedir en önemli parcasi o yapbozun?
bazen o yapboz hic bitmez. bazen yanlis parcalar ekleriz üstüste, asil resme hic uymayan. bazen de ortaya cikan resim mutlu etmez bizi. ama ne olursa olsun tanimak bir sürectir. zaman ister. gereken zaman ise kisiye göre degisir.
