dün gece şehirler arası yolculuk yaparken, hostun yaşlı bir amcamız olduğunu görüp, belki aptalca gelebilir ama servise başladığında uyuyor numarası yaptım. adamın işi bu tamam ama ne bileyim garip bir takıntı bu başkalarında da var mı bilemem ama bir iç burkulması, bir telaş sarıyor beni. sırf bu yüzden kaç garsonun elinden şiparişleri elinden aldım, sanki çok garip bir şey yapıyormuşcasına insanların garip bakışları altında. hamallık yapan yaşlı amcanın sırtındaki yükü taşımak istediğimde, gözlerinin dolmasından dolayı saatlerce kendime gelemediğimi bilirim. keşke lan keşke biraz daha fazla param olsa da yaşlılar çalışmak zorunda kalmasa derdim çocukken. belki de bu yüzden hala onları gördükçe canım yanıyor. sen buz gibi havada beton zeminin üzerinde mendil satmaya çalışan tonton nine, seni orda çalışmaya zorlayan hayatın ben...
