Unutmama huyu kadar kötü birşey yok gerçekten , gerekli gereksiz ne varsa bir kenarda duruyor. işin daha kötü yanıysa unuttuğunuz düşüncesine kendiniz dahi inanmışken ansızın bir olay karşısında unuttuğunuzu düşündüğünüz herşeyin yeniden belirmesi. üzerinden kaç yıl geçtiğinin bir önemi yok hortluyor istenmese de. Kıskanölık konusunda aslında fazla üzerimize geliniyor sanki , o kadar da kıskanç değiliz ama sevdiğimiz kişi ya da kişileri paylaşmayı da hiç sevmeyi tabi bunun da bir aşırı noktası olmuyor değil paylaşma durumu söz konusu değilken da hi nadiren olur ama oluyor işte sanki elimizden kayıp gidecekmiş hissine kapılır ve hemen önlemler almaya başlarız. Karşımızdaki insanları tanımaya çalışırken başkaları gibi kötü yönlerini zayıflıklarını aramayız , aksine onu en iyi yönleriyle tanımaya çalışırız ki karşımızdaki kişiyle arkadaşlık bağları oluştuktan sonra o kişi zayılıklarını biz aramadan kendisi bize sunar zaten. Karşımızdaki kişi sevgilimiz da hi olabilir yani yakınlık derecesinin bir önemi yoktur. Eğer ki yapılan bir yanlış varsa ve bu yanlış veya hataya göre kişiyi tamamen silebiliriz bu da yetmezcesine günlük yaşantısında sıkça duyduğu sözleri onlara ömür boyu derin yaralar açacak şekilde söyleyebiliriz de... Anlatmakla bitmez diyelim belki daha sonra devam ederiz. *
