bir müslümanın ölürken söyleyeceği son söz elbette kelime-i şehadet yada kelime-i tevhit olmalıdır. ama derseniz ben daha uzun bir şeyler söylemek istiyorum şu dizelerle veda edebililirsiniz;
arkamdan ağlama
öldüğüm gün tabutum yürüyünce
bende bu dünya derdi var sanma!
bana ağlama,
"yazık, yazık!" "vah, vah!" deme!
şeytanın tuzağına düşersen vah vahın sırası o zamandır.
yazık yazık asıl o zaman denir.
cenâzemi gördüğün zaman "elfirak, elfirak!" deme!
benim buluşmam asıl o zamandır.
beni mezara koyunca elvedâ demeğe kalkışma!
mezar cennet topluluğunun perdesidir.
mezar hapis görünür amma,
aslında canın hapisten kurtuluşudur.
batmayı gördün ya, doğmayı da seyret!
güneşle aya batmadan ne ziyan gelir ki?
sana batma görünür amma
aslında o doğmadır, parlamadır.
yere hangi tohum ekildi de yetişmedi?
neden insan tohumu için
bitmeyecek, yetişmeyecek zannına düşüyorsun?
hangi kova suya salında da dolu olarak çekilmedi?
can yusuf'un kuyuya düşünce niye ağlarsın?
bu tarafta ağzını yumdun mu, o tarafta aç!
çünkü artık hay-huy'un, mekânsızlık aleminin boşluğundadır.
