süryaniler aklıma geldi, küçük gariban bir toplum. araplardan kürtlerden türklerden çekmediği şey kalmadı. niye kimse süryanilerden özür dilemek için bir çaba sarf etmez. çünkü süryanilerden özür dilemek insana kendisini entellektüel zannetmesine yol açmaz, siyasi bir ikbal vad etmez. o zaman ne gerek var allahın gariban toplumuyla uğraşmanın. süryanilerin de bizden özür dilensin diye bir beklentilerinin böyle bir siyasi projelerinin olduğunu pek zannetmiyorum. onlardan özür dilenmesi onların hoşuna gider ya. öyle işte süryaniler insana bir getirisi olmayan bir topluluk, ne siyasi lobileri vardır ne diasporası.
benim anne tarafından dedem batumlu bir çepnidir. kalkar batumdan yolunun üzerinde rastlar artvinli gürcülere onlarla beraber manyasa gelir. bir mohti lazıyla evli. bu gürcüler lazlar manyasa niye gelsin. benim dedemin çepni akrabaları nerdedir kimdir bilmiyorum. merak da ediyorum açıkcası. bunların da sorumluluğunu kimseye yüklemiyorum. ama birisi soykırım özür müzür derse ben de böyle böyle benden kim özür dileyecek hakkını sorarım. ha benim hakkımı savunmak da kimseye siyasi bir gelecek vaad etmez, söyleyim. hele entellektüel bir gelecek hiç mi hiç vaad etmez.