hafta içi iş çıkışı, elimde telefon mesaj yazarak yürüyorum. hava yağmurlu ve dükkanların dibinden yürüyorum, fazla ıslanmamak için. bir vodafone bayiisinin önüne geldim. orhan gencebay'ın normal insan boyunda olan kartondan yapılmış bir poster gibi zımbırtısı var, bilirsiniz elleriyle dükkanı gösterecek şekilde durur öylece. dükkanların dibinden gittiğim için ve başım önümde olduğundan dolayı görmedim orhan babamızı, ve ona çarptım başımı kaldırdım pardon dedim, kenara çekildim. o an durdum ve laan dedim arkamı döndüğümde orhan babanın elleriyle dükkanı gösteren posteri öne arkaya sallanırken kendi kendime gülmeye başladım. öte yandan dükkanın içindeki elamanların kahkaha seslerini duydum. acıydı lan. beni yarmasa da o elamanları yarmıştı anlaşılan.
