malum davanım ilk zamanlarıydı. (ilk dalga)
pederbey ve amcabey sıkı bir tartışmanın ortasındadır, nerden buralara gelinmiştir anlayamamakla beraber şu dialog dikkat çekicidir.
pbey- ne askeriya ne askeri, paşaymış, generalmiş yemişim askerini.
abey- tabi, asker olmasaydı daha iyiydi. imamlar duayla kurtarırdı bu toprakları.
pbey- asker kim ? asker bu (beni göstererek) bu (kardeşimi göstertiyor) bu (biliimum ortamda ne kadar sikli varsa göstererek).
ne diye yazdım bende anlamadım, ama bayağı etkiliydi askerlikle ilgili bi konuşmada.
