ateizm kendi içinde bir sürü çelişki taşıdığından güçtür ate olmak. çünkü sadece allah ı değil ruhu da reddeder ate. ama mesela ruhi etkinlik olan sanatı o zaman genellikle açıklayamaz. marx´ın sanat hakkında yazdıkları kelimenin tam anlamıyla "kepazelik" tir.neymiş efenim, bir şamdan ı sanat eseri olarak gördüğün zaman sanat eseriymiş , mumluk olarak gördüğün zaman şamdanmış. e, bu görüş, yanlıştır. sanat bu kadar basit değildir.
sanat ruh ortadan çıkartılırsa, aslında çok saçma birşey olmalıdır. ate, önce bir müzik parçasını duyup "aaa bu ne güzelmiş" dediğinde onda o güzellik kavramını oluşturan konuyu bir açıklasın herşeyden önce. richard dawkings, o kadar kitap yazıyor, sonuçta konuyu tutup "allah olsaydı dünyada bu kadar haksızlık olmazdı" ya bağlıyor. bu da sözümona, "pozitif bilim" oluyor. ate´nin çelişkileri saymakla bitmez. adam ne diyor "allah a bilmezsin inanırsın" diyor. sen allah´ın olmadığını bana 100 de 100 ispatlayamazsın ki...senin ki de aynen benim ki gibi bir sanıdan ibaret. kaldı ki allah´ın varlığına kanıt olarak öne sürülebilecek bir dolu ayrıntılar var. sen onları ignore yapıyorsun. sonuçta, aslında sen de tıpkı benim gibi bir "sanı" ya inanıyorsun. ama allah varsa, g.taltına giden sen oluyorsun. e bu, benim için büyük bi risk. bana birisi "bu kapının arkasında duvar olduğuna inanırsan bu kapının arkasında ateş, ama bu kapının arkasında güzel bir bahçe olduğuna inanırsan, arkasında güzel bir bahçe var" dese, ben mantıken o kapının arkasında güzel bir bahçe olduğuna inanırım....diğer seçenek o noktada bana çok riskli gözükür.
