--spoiler--
pek çok avrupa ülkesindeki futbol takımlarının aksine, ispanya'da barcelona örneğinde olduğu gibi, türkiye'deki futbol takımları etnik kökene dayanmamaktadır. bu takımların daha ziyade toplumda çeşitli sosyal grupları temsil ettiği söylenir. meselâ fenerbahçe burjuva, galatasaray aristokrat, beşiktaş ise proleter yâni işçi sınıfı imajına sahiptir. başkent takımlarından ankaragücü halkın takımı, gençlerbirliği ise entelektüellerin takımı olarak değerlendirilmiştir.
türkiye'de uzun yıllar sağ-sol çatışması yaşanmıştır. bu tür bir taraftarlık olgusu kendisini futbolda, fenerbahçe-galatasaray kavgası şeklinde de göstermiştir. genelde sol görüşlü insanlar galatasaraylı, sağ görüşlü insanlar ise fenerbahçeli olmayı tercih etmişlerdir. meselâ aralarında rutkay aziz'in de bulunduğu bir gösteride sol görüşlü bir grup, iş, ekmek, özgürlük, devrim şeklinde slogan atarak gösteri yürüyüşü yaparken, bir ara galatasaylı metin oktay'ı inönü stadına girerken görürler ve hep bir ağızdan: en büyük cimbom başka büyük yok!, şeklinde slogan atmaya başlarlar.ancak 1960'lı ve 1970'li yıllardaki ideolojik taraftarlık yerini, 1980 sonrasında çok daha farklı bir taraftarlık olgusuna bırakır. bu dönemde fanatik taraftarlık dönemi başla
--spoiler--
