pek çetrefilli yoruma açık bir mevzuu. şimdi kalkıpta her iki durum (aldırmak ve ya aldırmamak) için de sivri yorumlarda bulunmak büyüksözlülüktür kanaatimce. şimdi şöyle hamilesin bebek rahme düşmüş, karnında gün be gün büyüyor bir insan adayı. ve sonra öğreniyorsun bu bebiş normal olmayacak gerek bedensel gerek zihinsel açıdan daima bir yardımcıya ihtiyaç duyacak hayatını idame ettirebilmek için. çok zor çok. yaşamalı mıdır? bana sorarsan yaşamalıdır tüm duygularım mantığım felsefem hep bu kapıya çıkıyor. bana göre yaşamalıdır. çünkü rahmine düştüğü andan itibaren o kararını vermiştir gelecektir bu tarafa sen onun gelmesine engel olursan ne olursan ol gel diyen Mevlana ya çok ters düşmüş olursun. yok düşünüyorum asla şu şarttan dolayı engelli bir bebek aldırılmalıdır diyemiyorum. şartlar ne olursa olsun dünyaya gelen o engelli yavru tad almanın, nefes almanın nın, nın vs vs... hazzını yaşayacak. kimsenin bu hazzı o insan adayının elinden almaya hakkı yoktur.
