hayat bir rüya mı diye düşünürken buldu kendini... etrafında güvenebileceği hiç kimse yoktu. doğrunun ne olduğunu soramazdı. gerçeğin sadece kendinde olduğunu biliyordu. ancak o gerçeğe ulaşmanın zorluğunu da biliyordu. kafasını kemiren sorular uykularını kaçırıyordu.
bir sabah bambaşka biri olarak uyandı. evet artık dönüm noktasına gelmişti. artık sadece kendini kendi için sevmeyi öğrendi. o da düzene ayak uydurmaya karar verdi. insanları sadece mutlu olmak için kullanacağına dair söz verdi kendine. işine yaramayan insanları hayatından çıkaracaktı. böyle olması gerekiyordu. artık daha bir mutlu, kendinden emin ve daha fazla gülümseyerek karşılıyor hem geceyi hem gündüzü, hem mutluluğu hem hüznü....
