(bkz: kim sıçıyo bu lafları)
zeki olmak öyle değerli görülüyor ki, herkes bir zeka gösterme yarışında. buna en iyi örnek "ya hiç de çalışmamıştım ben össye hahhahhah" lafıdır. klasiktir, çalışmamak olarak gördükleri şey günde 4 saat ders çalışmaktır, ama bunu sonuna kadar saklamaya çalışırlar. aynı bunun gibi, zekaymış insanın en önemli yeteneği. yok arkadaş, adam olmak önemli! istatistikler bir işe yarasın diyedir. böyle bir tespit gerçek bile olsa bir işe yaramayacağından tespit olarak değerlendirmek yanlıştır.
tek bildiğim bir yaratıcıya inanmayan insanın yok olmaktan, ödülünü almayacağını bilmesine rağmen zorluklara göğüs germekten, kendini ellerine bırakacak şefkatli bir kucağa diğer insanlar kadar ihtiyaç duymadığı için inanmadığı doğrultuda ilerlemekten korkmayandır. o kadar.
