lise 2'ye gidiyorum o zamanlar, kendime göre bir düşüncem var, ağırlığım var ama aşk adamın azına sıçar, bilirsiniz.
bir kızla tanıştım, önce o ilgi duyduğunu belirtti, konuşmamdan falan etkilenmiş, ağırdan satıyoruz kendimizi tabi. sonra ben de ilgi duyduğumu söyledim, kız süründürdü beni biraz.
neyse, aradan zaman geçti, bir gece küt diye mesaj attı, nişanlandım diye. lan lise 2'ye gidiyorsun, nasıl nişanlanırsın ya? numaramı sil dedi, geri cevap olarak "kimsin sen?" dedim, kendi çapımda ayar verdim işte.
sonra bu bana gelip kalp krizi geçirdiğini söyledi. eski sevgilisi atmış mesajı, neyse dedik, yeniden beraber olmaya başladık.
aradan 1 ay geçti, buluşacağımız gün bu sefer teyzesi vefat etti. 2 hafta sonra kuzeni intihar etti, telefonu annesine vereceğini söylemişti. tam olarak 36 gün ulaşamadım. ne facebook, ne msn, ne de telefon. telefonumu çaldırdım dedi, msn şifremi kırdılar dedi, facebook hesabımı kapattılar dedi, soy adını hatırlayamadım, o yüzden sana ulaşamadım dedi.
ve ben yine kabul ettim. yeniden beraber olmaya başladık.
en sonunda hiç bahane bulmadan ayrılmak istediğini söyledi sözlük.
hala içimde o ayrılık.
lan ben eşek gibi her şey görmezden gelirken...
lise 2'ye gidiyordum o aralar, tek tesellim o.
sinir ötesi edit: lan bunun nesine eksi ha, nesine eksi. beni oyalayan kızda mı burada yazar yoksa, oha!
