Ölüm,doğmak kadar olağanken yine de korkarsın
Korku,inancın meyves
inanç,ölüm korkusunun gereksinimi
Tanrıdan çok,cehennemden korktuğun için kıllandım
Tekrar yaşayacağını söyledikleri için mi inandın?
Sılatta azara başlar korku kinle birleşip
Haykırır sesi uzaktan arkasından bin leşin:
- Sen varsan şefkatli iyilik sever bir olgu değilsin
Ama öyle olmadığın bilinse insanlar niye önünde eğilsin?
Cevap gelmez, saatlerce beklemiştir duymayı
Çok sorunla boğuşsa dahi özlemiştir dünyayı
Birden kendi kendine konuştuğunu farkeder
Doğduğunda öleceği söylense ne farkeder?
Gerçi duysa rahatlardı ama arınmazdı korkudan
Kan ter içinde gecenin dört buçuğu uyandım uykudan...
