hiç bir şekilde zihinden çıkarılamayacak düşüncedir. zira annenin, babanın, arkadaşlarının ölümü bunu insana hatırlatacaktır. ama illa deniycem diyorsan öncelikle etrafında hiç bir insan olmaması gerekir. gidersin himalayaların zirvesine yada gobi çölünün ortasına.orda etrafında kimse olmaz kimsenin öldüğünü görmezsin böylece.bir an aklından çıktığını zannedersin. ancak eline bir ayna aldığında saçındaki bir tane ak teli görünce yine aklına gelir ölüm. dolayısıyla ölüm akıldan çıkarılamaz bir düşüncedir. önemli olan onu korkuyla beklememek ve bir son değil, bir başlangıç olduğuna kendimizi alıştırmaktır.
