avrupa arenasındaki ilk maçı yanlış hatırlamıyorsam şampiyonlar ligi'nde deplasmanda psv eindhoven maçıydı. kendisinin ilk 11'de olduğunu görünce acaba tecrübesizlik falan filan diye düşünüp korkmadık değil ama maçın başlamasıyla birlikte yüreğini ortaya koydu, tekniğini gösterdi ve terinin son damlasına kadar savaştı. maç 0-0 tamamlanmıştı. maçtan sonra aklımda kalan tek şey bu çocuğun 40 yıllık fenerbahçeli gibi formasını terle sırılsıklam etmesi ve bizlere hırsın tanımını yapmasıydı.
aradan 3-4 sene geçti, bu adam yıldız oldu, adına methiyeler düzüldü ama en ufak bir şımarma belirtisi yok. o her zamanki gökhan, biz de her zamanki cefakar taraftar olalım.. yeter ki yüzümüz gülsün.
