yurtdışına henüz çıkmamış bi insan olarak kafa yoramayacağım bi eylemdir.
ama şunu biliyorumki, okuldaki ingiliz ve alman talebelerin bizle dost olma zorunluluğu vardır.
çünkü ne zaman kütüphaneye gitsem, 2 ecnebinin yabancı dil bilmeyen danışmanlarla anlaşmaya çalıştıklarını ve kendilerini paraladıklarını görüyorum. yazık diyerek yardımlarına koştum, amma velakin ilerde bi gün aynı şey başıma gelirse elin gavur memleketinde, ve yardım etmezlerse, kendi yurdumda ömür billah tek bi gavura yardım etmem.
'I'm dying' dese, pervasızca 'sktr gt pzvnk' derim, hem de 2 damla türkçesini de p.ç etmiş olurum.*
