neredeyse 30 yaşıma geldim hala ders çalışıyorum sözlük. işin vahim kısmı bu değil tabi. ders çalışmaktan bıktığım için, masada bulduğum, 3-5 yaş grubu için hazırlanmış zottirik boyama kitabında bir minibüs resmi boyadım. hem de ne boyama! şahaser yarattım sözlük. yaptığım işi düzgün yaparım...
bu arada depresyondayım da. iki arada bir derede hem iş hem okul derken, nerden nasıl vakit buldum bilmem ama, depresyona girdim işte.
yatakta ağladım saatlerce. sonra uyuyakalmak üzereyken baktım karnım aç. dedim beni ancak yemek kendime getirir. bir tencere makarna yedim sözlük. üstüne yediklerimi de saymak istemiyorum. üstten bakınca ayak uçlarımı göremiyorum sözlük. dehşetler içindeyim. ve şu an hala yiyorum. pişman mıyım? değilim valla. ayağımı görmesem de olur sanırım.
lisedeyken sınıfımızın yerini soran hocayı, hastane koridorlarından da uzun koridorları olan okulumuzun başka katının, en son sınıfına göndermiştik. derse 20 dk geç girmişti. sözlük ben yaptım bunu. ne ayıp etmiştim. sonra gün geldi devran döndü. öğretmen olunca, hiçbir öğrencime soru soramadım sözlük.
birbirinden ne kadar alakasız konulardan bahsettim sözlük. neden mi? çünkü bugün yalnızım. aradığım hiçbir arkadaşım telefonunu açmadı. ve ben 20 yıldır olduğu gibi gene ders çalışmalıyım. bir insan 20 yıl okur mu sözlük? neden ben hala okuyorum? neden? neden? hastalık mı bu? durmadan sınavlara giriyorum sözlük.
ösymnin açtığı her sınava giriyorum. madalya taksınlar istiyorum artık. ösym ye olan maddi manevi katkılarımdan ötürü ödüllendirilmek istiyorum sözlük. hatta kampanya istiyorum. 5 sınava girene 1 sınav bedava olsun sözlük. olsun.
