acil şifalar dilediğim sanatçı, şarkıcı, iş adamı, kimilerine göre mafya, kimilerine göreyse halkın ta kendisi olan kişi, ama hepsinden öncesi ve önemlisi insan. kendisini seven de sevmeyende olacaktır elbette ama bir insana iyki ölmüştür ya da vurulmuştur minvalinde sözleri bu kadar kolay sarf edecek kadar mı çıktık insan olmaktan? bu kadar mı duygusuzlaştık ve duyarsızlaştık cidden? hadi her şeyi bir yana bırakın ohh olsun tarzında entryler yazdığınız ya da yazmayıp bu şekilde düşündüğünüz kişi her şeyden önce bir baba. öyle ya da böyle, yanlışlarıyla ve doğrularıyla, artıları ve eksileriyle onu seven çocukları var. biraz empati kurmak zor olmasa gerek; ibrahim tatlıses'in yerinde sizin babanız,amcanız,dayınız ya da tüm yanlışlarına rağmen çok sevdiğiniz başka herhangi biri de olabilirdi.o zamanda böyle hunharca savurabilecek miydiniz uğursuz dileklerinizi?
