başa gelmesin, zor bir olaydır. etkilerini görmekteyim.
babam 13 yaşındayken babasını kaybetmiş ve o yaşından itibaren çalışıp aileye bakmak zorunda kalmış bir insan. bu yüzden fazla sinir sahibi ve sorumluluk duygusu aşırı gelişmiş birisidir. karşısındakinden de aynı davranışları beklemesidir benim için zor olan.
mesela hep 'ben senin yaşındayken' diye başlar cümleleri. 'bizim başımızda babamız yoktu' diye de devam eder.
sinirlidir, aksidir belki babam. ama çocukluğunu yaşayamamış biri olsa da çocukla çocuk olan biridir.
babamın değerini bilirim, onu üzmemek için uğraşırım belki yapabiliyorsam ne ala.
bunları neden anlattım bilmiyorum ama insanların öldükten sonra değerini anlamak hiçbirşey ifade etmiyor efendim. olay bundan ibaret.
