Sen şimdi sevincimin akranısın
ey kanıma çakıllar karıştıran isyan,
doğrusu seni toprağı eller gibi sevdim
yaralarımı onduranımsın,
yatağımı hiç boş bırakmayan...
Yüzümü ellerimle yine kapayayım mı?
bekçi karısının belaltını mı anlatayım insanlara,
yoksa onlara bilinmez bir toprak mı adayayım?
değil,
partizanlığım dalaşmak istiyor anla,
bu sarsak hırgürüyle dünyanın
dalaşmak, dalaşmak, dalaşmak,
böylece aşk akranım oluyor benim
ey bayırdan ve yokuştan uzaklara
ey çırpınan bir geyiktir memelerin
karnın ısırgan otları gibi aklımda.
