başrol oyuncusu turan özdemirin döktürdüğü yerel lezzetiyle global film. ama filmdeki aşırılıklar özellikle bir bayram günü her kesimden insanın bulunduğu bir salonda izlendiyse daha çok göze batıyor.
daha ikinci dakikada, gözümüze sokulan dondurmacının organı ne alaka dedirtiyor. Salondaki onlarca çocuk adına ben utandım vallaha. Ama kendi içinde mantıklı olduğunu da kabul etmek lazım. Altı yıldır vermeyen bir eş, yeni çekilmiş bir dondurma reklamı ve nefret edilen su, şeker, gıda boyası birleştiriciler freud' e de sorsak ancak bu şekilde rüyalaşabilirdi. ikinci şok ise, direkt olarak ödp'nin reklamının yapılmasıyla geldi. hadi zaten özgürlük, demokrasi ve parti kelimelerini yan yana, ya da cümlenin değişik yerlerinde kullandın diyelim, o afişe ne gerek vardı ki. Üçüncü konu ise, yönetmenin kendini filme koyuş tarzı. kesinlikle muğla şivesiyle konuşmayan, benzin pompalasa bile, halka ufak dudak hareketleriyle, ben olayı çözdüm gibisinden bakan, uzun saçlı elemanı hatırladınız mı ? heh, orada büyük ihtimalle yönetmen kendini anlatıyor. yıllar sonra geldim,vefa borcumu ödedim tadında.
filmin oscar aday adayı olması da ilginç. filmde türklere enteresan gelen ve gülücüklere sebep olan muğla şivesi, oscar jürisine hiç birşey ifade etmeyecek. ayrıca italyanların bisiklet hırsızları filmini bilen jüri esinlenmeyi doğrudan anlayacak. elimizde sadece oyuncuların amatör olması, yöresel görseller ve küçük hikayeler kalacak ki, bence bunlar oscar adayı olmaya bile yetmeyecek. hah, unutmadan filmdeki yöre halkına oyunculuk koçluğu yapan kişi kim dersiniz ? memet ali alabora. kel ve merhem diyorum, başka birşey demiyorum.
ama izleyin izlettirin efeler. yapımcıların eline biraz para geçsin k,, daha iyisini yapma fırsatları olsun. van damme nin iğrenç filmlerini bile onlarca kez izlemiş bir milletiz nitekim.
