bu başlıkta ister istemez subjektifliğe düşüyor insan, gözünü seveyim bu gerekçeyle gammazlayıp uğraştırma beni.
geçen hafta mahallede enteresan bi hırsızlık yaşanıyor.
sokağın ortasında adamın teki, kadını evire çevire dövüyor. bi yandan da basbas bağırıyor "sana kaç kere dedim bu bilezikleri takıp sokağa çıkmayacaksın, sen beni dinlemiyor musun lan" deyu. bi yandan sağlamından yapıştırıyor, bi yandan da kadının kolundaki bilezikleri teker teker çıkarıyor kolundan.
kadın her ne kadar "ben sanı tanımıyorum, imdat" diye bağırsa da, insanlar "aile meselesidir karışmayalım" eşiğini aşıp ihbar edene ve polis olay yerine ulaşana kadar hırsız izini kaybettiriyor.
dün haberlerde izlediğim başka bir hırsızlık olayında da yine buram buram kuntizlik kokuyor.
istanbul fatihte dükkan sahibinin öğle namazına gitmesini bekliyor hırsız. sonra dükkanın kapısını açıp kenara çekiliyor. bir kaç dakika içerisinde kadınlar dükkana girmeye başlıyor. hırsız bi yandan dükkan sahibi gibi davranıp kadınlarla sohbet ediyor, bir yandan da kasadaki paraları ve telefonları hacılıyor. sonra da basıp gidiyor.
amk biz boşuna okuduk lan. bu adamlara bana tanınan imkanlar tanınsaydı şimdi koçta ceo falan olurlardı herhalde. ben de ortalıkta beyin bedava diye dolaşıyorum amskym.
