her kafiyeli mısraların kıta, kıtaların da şiir olmayacağını ispatlarcasına birbiri ardına dizilince anlamlı cümleler oluşturmayan mısraların alt alta yazılışından meydana gelmektedirler. uykudan ani kaldırılmış bir insanın zırvalamasından öte sanatsal nitelik taşımayan bu sözler şan sesini bastıran yüksek ritimli melodilerle örtülüp, müzik kültüründen yoksun vatandaşa, her yerde dinletilerek kulak aşinalığı oluşturur. bunun sonucunda dile dolanan şarkılar müziği sadece dans eğlence olarak gören çoğunluk tarafından dinlenilir.
