sen doğmadan önce seni hiç istemiyordum itiraf etmeliyim. hatta doğduktan sonra bile bir süre kıskandım belki içten içe. sen gelmiştin benim on yıllık anneme anne, babama baba diyecektin çünkü. nereden geldin bilemedim. sevmedim minicik ve savunmasız olan seni bir anda.
ama çok kısa bir süre geçti ki. sevimliliğinle beni etkiledin karşı koyamadım sana. sonra senin benim canımdan bir parça olduğunu, bu dünyada insanın kendisine en çok benzeyenin ve en değerli varlıklarından birinin kardeşi olduğunu anlayacaktım. sonra da senin kılına zarar gelse, canımın senden çok yanacağını farkedecektim. sen benden bir parçasın, kopardıklarında nefes alamayacağım tek parçam.
biraz daha büyümeni bekliyorum ama sen büyüdükçe ben yaşlanıyor, sen büyüdükçe ben gözlerime inanamıyorum. dün küçücük bir bebek olan sen artık kocaman bir genç kız olmaya başlıyorsun ve sana zarar gelecek diye inan çok korkuyorum. bu dünyadaki en değerli varlığımsın ve hep de öyle kalacaksın.