üç beş çapulcunun değil, istanbul' un değme kıro, maganda ve abazalarının cirit attığı, bu çok hücrelilerin kör, topal, seyyar satıcı, turist dinlemeden, önüne gelene tecavüze yeltendiği ve fiziksel olmasada ruhsal olarak başarılı olduğu yer.
4-5 kameraman görünce, iki ingiliz kıza tacizi kesmeyip, kızlar birbirine sarılmış ağlarken ' çek birader çıldırdılar hihoha ' diyerekten utanılacak pozisyondan gülünecek dersler çıkartan, çeken basın mensuplarını geçtim civardaki polis ve güvenlik güçlerinin bile müdahale etmediği, şanlı türk polisinin toplum psikolojisi sonucu sadece üniversite öğrencilerini ve emekli memurları coplayabileceğini bir kez daha gördüğüm rezillikler kumpanyası.
40 yıl öncesine kadar, insanların en güzel elbiselerini giydiği ve orada yürümenin bile ayrıcalık sayıldığı o caddede, sarhoşa, hırsıza, tacizciye prim verenlerin utanmadığı, aksine kendi yaptıklarını haklı çıkarmak için taklalar attığı kıçıyla gülünesi durum.
30 ytl verip 10 şişe bira alaraktan elin kadınına salça olup elini eline sürterek tatmin olacağına, 20 ytl verip iki sokak altndaki zürafa sokağa gitsen pek daha tatmin olurdun be adam denilesidir.
kıroluk ve öküzlük malesef her yere işlemiştir.sadece taksim' mi? türkiyenin en lüks ve eğitim oranı yüksek yerlerinden biri olan bağdat caddesi' ndeki maytap savaşı ve kaldırımda yürüyenlere atılan maytap ve pastaları boş geçmemek lazım. eğlence uğruna başkalarını rahatsız eden, başka insanların sağlıklarını hiçe sayan, küçücük çocukların ayaklarına maytap atıp, çocuklar ağladığı zaman bundan haz duyan,ağzıyla değil kıçıyla içen organizmalar nerede yeşerir, nerede türer, hangi ana doğurmaz ama sıçar bilinmez.
