elimde valizim halk otobusüne bindim.şanslıydım boş yer vardı. kuruldum koltuğa. 2 durak sonra falan iki kadın bindi yanıma oturdular. 3 lü koltuktu oturduğum bu arada. mantık hatası yok yani. ha bi de ters yöndeki koltuklar oluyo ya ondan. neyse karşımızda da bi adam oturuyor. onun yanında da bir kadın. Yanımda oturan teyze karşıdaki bayana: "yer değiştirebilir miyiz acaba böyle oturunca midem bulanıyor da" dedi. Bayan da gayet samimi bi şekilde kabul etti. iyi güzel yer değiştirdiler. Olay da böyle başladı ya zaten.
Ee bildiğiniz gibi halk otobüsleri kalabalık olur. O günde hayli kalabalık oldu zaten şaşılmayacak şekilde. Böyle 30 dakika falan oldu insanlar iniyo biniyo tabi bu arada. Ama bizim teyze ve yanındaki adam hala duruyor. Neyse efendim otobus son sürat gitmekteyken benim güzel teyzem ayağa kalkıyor. Ama koltuğun önünde durmaya devam ediyor. Böyle inicekmiş de durağa bakıyormuş gibi bi hava var üstünde. Bu arada da önündeki koltuk boşalmıştı tek dizi de o koltukta. O sırada ayakta duran genç bir bayan oturmak için hamle yapıyor teyzenin kalktığı yere. Ama teyzenin dünyadan haberi yok tek dizi öndeki koltukta hala ayakta durmakta. teyzenin yanında oturan adam da genç bayanı görünce bir yan koltuğa kayıyor. Yani teyzenin önünde durduğu koltuğa.
Olaylar buraya kadar normal giderken teyze adamın kucağına oturuveriyor! Hepimiz şaşkın. işin ilginç yanı farketmiyor nereye oturduğunun. 1 dakika falan duruyolar öyle. Adamın şaşkınlığı geçince uyarıyo teyzeyi. biz de söylüyoruz kalk teyze falan diye. Ama adamın suratı görmeniz lazım. içinden "Noluyoo laan!" dediği Bariz belli. Neyse ki teyze kalkıyor eski düzene dönüyor ortam. Adamla teyze yine yan yana oturuyor. Ama otobüs kopacak kopamıyo. Olayı gördüm karşılarındayım gülecem gülemiyorum. Herkes gülmemek için zor tutuyor kendini. Teyze otobüsten inince de şöför dahil herkes kopuyor. Bi de adamla dalga falan geçiyolar. Böyle 5 dakika falan güldük sanırım.
Hala hatırladıkça gülme krizine giriyorum sözlük. O teyzeyi bir daha görsem ellerinden öpüp teşekkür edicem.
