lisede, okullar arası şiir yarışmasında birinci olan öğrenci kürsüye çıkar. ve nazım hikmet'in kerem gibi şiirini okur. bütün okul buna kahkalarla güler. çünkü kimse sözlerin derinliğine bakmaz. bir çoğu bu şiiri kimin yazdığını dahi bilmez, herkes o ünlü ''sen yanmasan, ben yanmasam, nasıl çıkar karanlıklar aydınlığa'' kısmı ile şiiri okuyan çocuk orayı vurguladığı için, öğrenciler gün boyu o kısmı çığırarak dalga geçer. bunlar yaklaşık bir sene önce bir lise'de yaşanır.
çıkmaz,çıkamaz. şiir yazılalı çok geçmişte kaldı ama yeni nesil gençlerin hali ortada. daha kelimelerin manasını kavrayamaz, ülkenin en mühim insanlarını bilmezken. niye aydınlık için yanma cürretini göstersinler ki sevgili nazım hikmet...
