sırt çantası olmadan dışarıya çıkamıyorum. ne yapayım kardeşim çanta olmayınca kendimi çırılçıplak, savunmasız, güçsüz, ezik hissediyorum. ve işin garibi çantasız dolaşanlara karşı "nasıl dolaşıyor lan bunlar çantasız?" şeklinde düşünceler oluşuyor beynimde. düşünsenize; bir kamu kurumunda çalışmaya başlamışım, üstümde takım elbise, sırtımda çanta. *
bir kötü huyum daha var. huy demek doğru mu bilmiyorum ama pisuvara ve klozete tuvaletimi yapamam. her bulduğu yere işeyebilen kişileri kıskanmışımdır. idrar testi yaptırdığım zamanlar çok zorlanıyorum. veriyorlar küçücük bir aparat, al bunun içine işe diyorlar. olmuyor işte. ama o geniş delikli, yanları tırtıklı tuvalet var ya*, işte onu görünce duran sular akıyor. *
