iyi bir matematikçi değilim. ama iyi bir mantıkçı ve felsefeci olduğumu söyleyebilirim. bu açıdan söyleyeyim: matematik bir zihni inşadır, hayatın kendisi değildir. descartes'ın kavramlarını kullanırsak, tabiatta geometrik şekiller yoktur; geometrik şekiller zihni soyutlamanın ürünüdür. (Veya descartes'a göre, doğuştan ruhumuzda bulunan, bize ancak tanrının vermiş olabileceği formlar.) tüm matematik de öyledir; hayata karşı ifadesiz kaldığı yerler vardır.
bu anlamda toplam matematik bir sistemler harmonisidir. ve her sistemin çöktüğü bir yer vardır. izafiyet teorisi ve kuantum mekaniği bize bunu anlatır. eğer matematiğin çöktüğü bir yer olmasaydı, newton fiziğinin çöktüğü bir yer de olmayacaktı. ama vardır ve bütün kuantum sitemi bundan doğmuştur.
matematik çökmez diyen arkadaşlar, biraz geri kafalı bence. hepsi bu...
