'ilk aşkı unutmayan, sonuncusunu da yaşayamaz.' Rus Futurist Manifesto'sunun yazarlarından mayakovsky, 1915-1917 yılları arasında lily brik ile büyük bir aşk yaşamıştır.
Sigara dumanları kemiriyor havayı
Oda:
Krucyonik`in cehenneminden bir bölüm sanki.
Ve hatırla:
Su pencerenin ardında
azgın bir arzuyla
ellerini okşamıştım ilk defa.
Bugün birlikteyiz işte.
işte sen:
Zırhlı yürek.
Ve yarına kalmaz
kovarsın yanından
hakaretler yağdırırsın bana.
Ve evin holünde uzun bir zaman
bir kol
gizli bir ürperişle kıvranarak
ceketi arayacak.
Savurup kendimi sokağa
gideceğim.
Vahşi
ve ağzıma ne gelirse sayıklayarak
umutsuzluk tarafından kıymalanmis bir
halde gideceğim.
Hayır sevgilim hayır
öyle değil
yalan hepsi yalan biriciğim,
gel bana veda et haydi.
Bil ki
nerede olursan ol
nereye gidersen git
bir demir yıgını kadar
ağır çeker
senin icin aşkım.
Ve bırak da haykırayım son defa
acı haykırışıyla gururu kırılmışlığın.
Takati tükenen öküzler
gidip kendinilerini
soğuk suyun içine atarmış.
Ama benim için
aşkından gayrı bir okyanus
yok
ve boşunadır ağlayıp haykırmam biliyorum
boşunadır ummak tükenmemeyi.
Dinlenmek isterse yorgun fil
kızgın kumlara uzanırmış krallar gibi
Ama benim için
askindan gayri
hiç bir güneş
yok ki.
Ve bilmiyorum bile nerdesin şimdi
bilmiyorum kiminlesin.
şair olmus olsaydı
bunca azap çektirdiğin şu kişi
çoktan satıp gitmişti sevgilisini
servet ve şan karşılığında.
Sevinç vermiyor oysa bana
hiç bir can sesi
senin o mubarek ismini
tekrarlayan can gibi.
Ne boşluğa fırlatırım kendimi
ne zehir içerim
ne de tabanca namlusu
dayarım şakağıma..
ve bir bıçağın gücü yetmez
bakışların bir yana
kesmeğe beni.
Yarına kalmaz unutursun
başına koyduğum tacı
ve aşkınla besleyip
yaktığım
o çiçek açmış ruhu da.
Ve hareketli günlerden bir karnaval rüzgarı
dört bir yana dağıtır kitaplarımın sayfalarını..
Söyle:
Kelimelerimin
kurumş yaprakları
yolunu kesip de durdurabilir mi?
seni?
Hiç değilse bırak
son sevgimden dokuduğum halıyı sereyim
ayaklarının altında
yitip giden toprağa...