dedi uludağ sözlük. o halde biz de atılan başlığı değil ikinci başlığı tarif edelim.
"3 amigos" hatırladığım ilk etkileyici filmdi. gerçi unutmak mümkün değil. ilkokula başladığım günden itibaren yalnızdım, valide peder alayı çalışıyordu. evde ne bok yersem rahattım yani. o günlerde eve hatun atmadığım için çocukça ve salakça şeylerde kullanıyordum bu hakkımı.
çarşafı üst dolabın rafına bağlayıp bi kaç sefer sallandım. sonra aynı filmdeki gibi kendimi boşluğa bıraktım. hiçbir yere çarpmamıştım, sonra tekrar geriye doğru sallanıverdim. kafasına elma düşen adam fizik dünyasında çığır açarken, benim de bu "gel-git"ten bir kurama ulaşmam gerekirdi ama kapasite meselesi. bileğimi çatlattım, bozuntuya vermedim. okula gidip ağrılara dayanamayınca hastaneye kaldırdılar.
sonrasında biyografi tarzında bi film izlemiştim. film sıfırdan zirveye çıkan bi adamı anlatıyordu. ilk hafta paso o adamın yerinde gördüm kendimi. o yaz mahalledeki meşhur baklavacıya çırak olarak girdim. bu tip işlerde mülakat olmaması işe kabulümü sağladı, 14 yaşında ilk işimi almıştım. tarihi ve meşhur bi antep baklavacısıydı. millet yaz kış baklava yiyordu çatır çatır. ama dondurma yoktu adamda. 10 gün kafasını siktim patronun, "zarar edersen harçlığımdan kesersin" dedim en sonunda, "siktir lan ehehee" dedi. ertesi gün dondurma tezgahı koydu dükkanın önüne, çok tutuldu. zira halkımız gaziantep baklavacısının önünde açılan kahramanmaraş dondurması yazısındaki samimiyeti kurcalamayacak kadar aşmış bir topluluktur. dondurma geldikten sonra sıkıldım, zira terfi merfi almamıştım kıytırık baklavacıda.
bir erkeğe göre fazlaca romantik komedi izler, filmle beraber alkol tüketir yeri geldiğinde gözüme bi şey kaçmasına izin veririm. hayatımda bir kez aşık olduğumu sandım. 3 yıl sevdim o kızı kendimce. bi gün basıp gittim kapısına, çiçekler, sokağı mumla aydınlatmalar, posterler, yere yayılmış fotoğraflar falan. başka bi gün çıkmaya başladık 10 gün tahammül edebildim ona. iyi kızdı ama. zaten bugüne kadar ne kadar "iyi kız" varsa karşıma çıkan alayını mundar ettim mallığımla.
amerikan filmlerindeki jürili mahkemeleri gıptayla izledim filmlerde. türkiyede jüri sistemi olmadığını bile bile hukuk yazdım tek tercihle. hani belki bi gün jüri sistemi getirirler, jürinin arasındaki 18 lik çıtırı kese kese herkesi ikna ederim de ipten adam alırım diye. jüri sistemi gelmediği gibi, ipten adam alan avukat olma durumum da engellenince avukatlıktan ayrıldım.
şu sıralar film izlemeyi bıraktım. sadece porno izliyorum. yanlış anlama abazanlığımdan değil be olum, yine filmlerden etkilenip hayatımı sikip atmayayım diye.
fazlaca subjektif oldu ama bunca sıçışımın üzerine sakince objektif tanımlar beklemezdin sen de benden.
